Mete o gün kartondan gemisine binmiş, kağıttan dürbün yapmış bir denizci gibi uzakları izlemektedir. Uzaklardan Niloya gelmektedir. Elinde kendisinin yaptığı itfaiye arabası vardır. Heyecanla gelir. Mete ile itfaiyeci olacaklardır. Mete karşı çıkar. O bir denizcidir. Denizden anlar itfaiyeden değil ki? Niloya Mete’nin oyununa dâhil olur ama aklı hep itfaiye aracında kalır. Denizcilik oyununda çıkarabileceği tüm aksilikleri çıkarır. Gemileri adaya vurup bir ağacın tepesine çıktığında itfaiye aramaya mecbur kalırlar. Böylece Niloya itfaiyeci olur. Ve birlikte gemilerini kurtarırlar. Sonunda oyunlarını birleştirdikleri için ikisi de mutlu olmuştur.