Niloya bisikletiyle gezerken köylerinin sağlık ocağında çalışan doktoru görür. Doktor amca işe gitmektedir. Niloya doktorluk üzerine düşünür. Ne eğlenceli bir iş der ve doktorculuk oynamaya karar verir. Bunun için babasının eski bir beyaz gömleğini önlük olarak üzerine giyer ve başlar oyuncaklarını muayene etmeye… Mete, Niloya’nın oyununu çok sever. O’na yardım etmek ister ve hemşire olarak oyuna dahil olur. Bu oyunu gören Mine de hasta olarak oyuna dahil olur. Mine’nin ateşi vardır. Doktor Niloya muayene eder. Hemşire Mete iğne yapar. Elif’in de çok hoşuna gider. O da hasta olur ve oyuna dahil olur. Murat da küçük bir kaza geçirdim deyip hasta olur. Çocuklar kendi oyuncaklarının da hasta olduğunu söylerler. Oyunu gören çocuklar katılır. Niloya, Mete ve hatta Tospik artık hastalara yetişememektedir. Sonunda ikisi de kendilerini yere atar. Yorulduk derler. Elif muzipçe hiç doktorlar yorulur mu kalkın bakayım der. Niloya şaşırır. Doktor da olsak insanız der. Oynarken bile yorulmuşlardır. Ne zor bir işmiş. Ama yine de hastaları iyileştirmek çok eğlencelidir. Sonunda tüm hastaları iyi edip evlerine yollarlar. Çocuklar köylerindeki doktora çiçek toplayıp hastaları iyileştirdiği için teşekkür ederler. Çünkü yaptığı iş çok zor da olsa işini hiç bıkmadan yapmaktadır.