Niloya ve annesi bir ağacın altına oturmuş çocuk kitaplarıyla vakit geçirmektedirler. Tospik de merakla bakınmaktadır kitaplara… Anne okumakta ve Niloya dinlemektedir. Bu sırada Mete gelir Niloya’yı yakalamaca oynamaya çağırır. Ama Niloya kitap okumak istediğini söyler. Mete de onlara katılır. Kitap bitince Niloya evine koşup yeni bir kitap getirir. Ama Mete başka bir kitap okumak istediğini söyler ve o da evine gidip kitaplarını getirir. Keçi ve Tospik yine koşturunca, rüzgar da çıkınca bir anda kitapları dağılır. Acaba bahçede ortak kullanabilecekleri bir kitaplık mı yapmaları gerekiyordur? Ama Niloya ile Mete’nin daha iyi bir fikri vardır. Tekerlekli, kolayca hareket edebilen küçük bir kütüphane yaparlar. Hemen büyüklerinden yardım alarak bir “Yürüyen Kütüphane” yaparlar. Yürüyen kütüphaneleriyle tüm köyden kitapları ve çocukları toplarlar. Şimdi tüm çocuklarla birlikte kitapları incelemekte, okumakta ve çok eğlenmektedirler.